Przeciwdziałanie Przemocy Domowej

  • Drukuj zawartość bieżącej strony
  • Zapisz tekst bieżącej strony do PDF

Co to jest przemoc?

Przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, a także innych osób wspólnie zamieszkujących lub gospodarujących, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (wg art. 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie).

 Formy przemocy w rodzinie:
  • Przemoc fizyczna:
- bicie, popychanie, kopanie, duszenie, bicie przedmiotami, parzenie, policzkowanie.
  • Przemoc psychiczna:
- wyśmiewanie, szydzenie, lżenie, okazywanie braku szacunku, poddawanie stałej krytyce, kontrolowanie i ograniczanie kontaktu z bliskimi.
  • Przemoc seksualna:
- wymuszanie pożycia seksualnego, wymuszanie nieakceptowanych praktyk seksualnych.
  • Przemoc ekonomiczna:
- zmuszanie do oddawania uzyskiwanych środków finansowych, uniemożliwienie podjęcia pracy, niezaspakajanie podstawowych potrzeb materialnych,
- niszczenie rzeczy osobistych,
- demolowanie mieszkania,
- wynoszenie sprzętów domowych i ich sprzedawanie.
  • Zaniedbanie:
- pozostawianie bez opieki osoby, która z powodu choroby, niepełnosprawności bądź wieku nie może samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb,
- pozbawianie jedzenia, ubrania, schronienia, nie udzielenie pomocy,
- uniemożliwianie dostępu do miejsc zaspokojenia podstawowych potrzeb: mieszkania, kuchni, łazienki, łóżka, itp.
 
 
PRZEMOC W RODZINIE JEST PRZESTĘPSTWEM !!!
 
Polskie prawo ściga sprawców przestępstw przeciwko osobom bliskim m.in. za:
  • znęcanie się fizyczne lub psychiczne nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny (art. 207 Kodeksu Karnego);
  • uderzenie człowieka lub naruszenie jego nietykalności cielesnej w inny sposób (art. 217 k.k.);
  • pozbawienie człowieka wolności (art. 189 k.k.);
  • grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona (art. 190 k.k.);
  • wzbudzanie u innej osoby uzasadnionego okolicznościami poczucia zagrożenia lub naruszenie jej prywatności poprzez uporczywe nękanie (art. 190a § 1 k.k.);
  • utrwalanie wizerunku nagiej osoby lub osoby w trakcie czynności seksualnej, przez użycie wobec niej przemocy, groźby bezprawnej lub podstępu, albo rozpowszechnienie wizerunku nagiej osoby lub w trakcie czynności seksualnej bez jej zgody (art. 191a k.k.);
  • doprowadzenie innej osoby do obcowania płciowego przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem (zgwałcenie) oraz doprowadzenie w ten sam sposób innej osoby do poddania się innej czynności seksualnej lub wykonania takiej czynności (art. 197 k.k.); Przestępstwo to popełnia również małżonek, który dopuszcza się zgwałcenia współmałżonka!
  • spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci: pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia bądź innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej lub znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała (art. 156 k.k.);
  • spowodowanie naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, w wyniku którego pokrzywdzonym jest osoba najbliższa (art. 157 § 1 i 2 k.k.);
  • uporczywe uchylanie się od wykonania ciążącego z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez niełożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to narażanie jej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych - uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego (art. 209 k.k.);
  • porzucenie wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny (art. 210 k.k.);
  • uprowadzenie lub zatrzymanie małoletniego poniżej lat 15 albo osoby nieporadnej ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru (art. 211 k.k.);
  • obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadzenie jej do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania (art. 200 k.k.);

Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich stał się ofiarą przemocy ze strony członka rodziny, jeśli Twój partner/ka, dziecko lub inna osoba krzywdzi Ciebie lub Twoich bliskich

SZUKAJ POMOCY - PRAWO STOI PO TWOJEJ STRONIE
 
Szybka reakcja umożliwi zapewnienie Tobie oraz Twoim bliskim ochrony, wszczęcie odpowiednich procedur oraz zabezpieczenie dowodów zdarzenia.
 
Nie musisz godzić się na przemoc. Masz prawo do obrony i wsparcia. Możesz zapewnić sobie i swoim dzieciom bezpieczeństwo!
 
Pamiętaj, że z powodu przemocy cierpisz nie tylko Ty. Cierpią także Twoi najbliżsi! Z powodu przemocy w rodzinie cierpią także dzieci, które nie są bezpośrednimi ofiarami, ale świadkami przemocy. Obserwowanie scen przemocy z udziałem rodziców pozostawia bolesny ślad w psychice dziecka.
 
Jeśli jesteś świadkiem przemocy w rodzinie – Zareaguj! Nie bądź obojętny! Miej odwagę pomóc osobom doznającym przemocy!
 
PAMIĘTAJ!
Sprawca przemocy wobec osób bliskich, gdy czuje się bezkarny, będzie dalej stosował przemoc, bez względu na składane obietnice.
 

Dla swojego bezpieczeństwa oraz bezpieczeństwa innych podejmij czynności uożliwiające pociągnięcie osoby stosującej przemoc do odpowiedzialności.